Onze Panama reep, gemaakt van de kwetsbare Trinitario-boon en afkomstig van kleine coöperatieven, bevat 80% cacao en is spicy met een aardse toon. Voor ons ganse expeditieteam is ons Kuna-avontuur wellicht de grootste levensles geweest.

Proef onze originereep uit Panama, verkrijgbaar in onze webshop, en beleef ons verhaal.

Panama City is New York in de zon. Wolkenkrabbers en brede boulevards langs overvolle stranden. Nog even calorieën tanken in de bewoonde wereld en waarom dan niet in het  “place-to-be-restaurant”  Mira Flores. Chic, gastronomisch en met zicht op het Panamakanaal. Want uiteindelijk zijn we gekomen voor de Kuna’s. Is er geen zekere professor Hollenberg  van Harvard die na een jarenlange studie tot de conclusie kwam dat de Kuna’s  dankzij hun consumptie van cacao immuun zijn voor diabetes, kanker en hartfalen? Als chocolatier zou je voor minder een omweggetje maken.

De Kuna’s, politiek totaal onafhankelijk, eigen taal en baas in eigen huis. Vrij vertaald:  geen hotels en niets van westers comfort. Dus koopjesdag in Panama City: water, tentjes,  vuurtjes, zaklampen, conserven, aspirientjes en pillen tegen diarree en ander plezier . Alles in stevige jutte zakken, want we weten dat we aan de rand van de jungle alles moeten over laden op paardjes (n.v.d.r. muilezels).

Na 4 uur 4X4 volgt pas  de echte macho-trip: 4 uur te paard in ganzenpas door de jungle aan 43°C en 90 % vochtigheid. En dan eindelijk de rivier,  de Kuna’s en een welkom met zo’n  ongekunstelde kinderlijke openhartigheid dat je er emotioneel van wordt. (Dit niettegenstaande hun vlaggetje dat er een beetje speciaal uit ziet).

Hun wonderdrank? Cacao uit de jungle, gedroogd, tot poeder vermalen en gezoet met bananen en een beetje suikerriet, een 40-tal kopjes per week. (Natuurlijk hebben we een plannetje om deze uitzonderlijke bonen op andere te enten, dus een beetje geduld. Eet chocolade en wordt 100 jaar.)

Hier geen georganiseerd  ecotoerisme. Het  leven zoals het is, dus neem ik er mijn 1000 muggenbeten en het Portugees  vlaggenschip, de meest giftige kwal ter wereld, die ik per abuis  tijdens mijn zwembadje voor een plastiek zak aanzag nog graag bij ook. Een beetje geluk in de rugzak kan hier nooit geen kwaad !